Oh Eun-Young's verzoening moed om de gewonde binnenste 'ik' onder ogen te zien

Uitgave datum 01/10/2019
Aantal pagina's, gewicht, maat 320 pagina's | 660G | 152*214*30 mm

200.000 exemplaren verkocht herdenkingseditie voor herdenkingsherstel

Aan u die de pijn in uw hart onder ogen moet zien waar u zich van wilt wenden
Warm comfort en duidelijk advies van Dr. Eunyoung oh

We leven alsof er niets aan de buitenkant is gebeurd, maar we leven allemaal met doornen die onszelf in ons hart steken. Zijn er iemand van ons die niet ziek worden? In de absolute relatie tussen ouders en kinderen groeien soms haat, pijn, wrok en schuldgevoelens en laten onopgeloste wonden binnen. Vanwege die wond worstelen veel mensen met de pijn en het leven van het leven zonder te weten waarom.

Het erkennen van mijn gevoelens over de wonden die ik in de kindertijd heb ontvangen, en accepteer dat ik een wezen ben met verschillende verlangens, en het herkennen van mijn ware zelf zal me in staat stellen om te leven met een gevoel van stabiliteit voor de komende dagen. Als psychiater analyseert dit boek diepgaand de vele pijnlijke verhalen die zijn binnengegaan door mentale counseling op de krant, waar de pijn van mensen die naar de auteur kwamen en hun gebroken harten uitkwamen, niet weten wat ze moesten doen, vandaan , en hoe ermee om te gaan. Het bevat het beste advies dat met pijn is bestudeerd.

Iedereen voelt dat het leven niet gemakkelijk is, maar degenen die ambiguïteit en angst hebben ervaren in hun relatie met hun ouders in de kindertijd, hebben meer moeite om te leven. Voor degenen onder u die te moe zijn om te gaan zitten, voor degenen onder u die moe genoeg zijn, zegt de auteur dat u een beetje moeilijker moet proberen om mij op te merken. De jij toen, wanneer je niets kon doen, en de jij nu anders bent. Dit boek geeft warm comfort en duidelijk advies om te geloven dat je de innerlijke kracht hebt om te zeggen dat je toen gewond bent geraakt en nog steeds gewond bent.

Inhoudsopgave

· Opening | De ‘jij’ die zoveel pijn hadden, wie onder ons is niet ‘jij’?

Deel 1. Ouders, maar ...
Hoe had ik dat als ouder kunnen doen?

- Wat voor soort ouders zijn ze die zo ziek zijn?
-Het is oké om je ouders te haten
-Not alle ouders zijn ‘ouderlijk’
- Zeg 'ik haat je'. Bekennen dat het "te moeilijk" was
- Je begrijpt het misschien, maar je wordt misschien niet vergeven
-Hou afstand. Probeer niet goed te zijn
-Als je je ouders van mij scheidt en ze bestudeert als een andere entiteit
-Waarom herinneren ouders zich alleen wat ze goed deden, en kinderen herinneren zich alleen wat ze slecht deden?
Het was een liefde die meer pijn gaf, hoe meer ik ervan vond.

Deel 2. Dus ik ...
Het is niet jouw schuld, dan kon je er niets aan doen

-Ik haat mijn ouders, het hart dat mij haat, is groter onder dat hart
- Ik kan zelfs niet alleen de kleinste dingen beslissen
-Ik verdraag gewoon onzinnige dingen
- Ik haat het om het te doen als ik denk dat dit is wat mijn ouders willen dat ik doe.
-Ik blijf slechteriken ontmoeten
- Ik kan niet 'nee' zeggen. Relaties zijn moeilijk
- Er is geen tijd om van te houden, omdat er zoveel 'should' zijn
-Parents die me raken, ik raak kinderen
- Bedrijfsmensen pesten. Kijk maar eens naar het bedrijf
-Ik heb seksuele mysofobie. De seksuele voorlichting van een kind is een zorg
-Het kind negeert de ouders die niet naar de universiteit zijn gegaan
-Wanneer het te moeilijk is, denk ik 'ik wou dat ik gewoon kon sterven'
- Ik blijf spijt krijgen in een talloze triviale dagelijkse leven
- Ik voel me verlaten, zelfs als ik het zelfs niet een klein beetje begrijp
- Kan ik zich verzoenen met mijn innerlijke pijn en die wanhoop?

Deel 3. Maar nogmaals, ouders ...
Wees niet bang, je kind is niet zoals jij.

-Je zegt dat je geen moeder wilt zijn zoals de mijne
- Je kind zal nooit zo groot zijn als jij. Wees niet bang
- Waarom spijt je zo? Schuldgevoel is geen moederliefde
- Discipline is noodzakelijk. Maar wees niet bang
- Ik denk dat het kind niet echt alleen is
- Het kind dat niet was zoals een kind was eigenlijk ziek.
- Ouders moeten altijd weer contact opnemen
-Zou niet te milt zijn voor het ouderschap, het is oké
-Neem de gevoelens van uw kind niet in uw gedachten
- Om zelfvertrouwen bij kinderen te ontwikkelen
-In het einde zijn ‘warme herinneringen met ouders’ de belangrijkste
-Als de gedachte om goed te willen groeien, wordt te sterk, ‘mijn hebzucht’ erin

Deel 4. En nogmaals, ik ...
Als je weet waar de pijn begint, moet je ook weten waar het geluk komt.

- Hands vasthouden met mijn innerlijke zelf is ‘verzoening’
-"Is dit iets om zo verdrietig over te zijn?" en praat met me
- erken de wonden die ik heb ontvangen en de verlangens in mij en accepteer me
-lijdt niet zozeer dat de wortels van mijn leven worden geschud.
- ‘Ah, ik begin opnieuw, waakzaamheid!’ Ik moet tegen mezelf schreeuwen
-Als alleen u niet lijdt, is het oké zoals het nu is
- je bent een aardig persoon, maar ik vind jullie niet leuk
-Vermijden van de dingen die je meer haat dan sterven is de wijsheid om in de wereld te leven
-Het is zeer waarschijnlijk dat het pad waar ik nu op ben, de beste is.
-Ik doe gewoon mijn best voor de gegeven dag

· Sluiten | Vergeef me elke avond voor het bed