Park Dong -Jin (朴東鎭東鎭, 12 juli 1916 door de maankalender - 8 juli 2003) was een Changgeuk -acteur tijdens het Japanse koloniale tijdperk en een masterpansori -zanger in Korea.

Geboren in Gongju, Chungcheongnam-do, werd hij ook erkend als een meester van Pansori en was hij tot de jaren negentig actief als een representatieve figuur in het Koreaanse Pansori-veld.

Hij stierf aan de ouderdom op 8 juli 2003.

Carrière
Park Dong-Jin werd geboren in Mureung-Ri, Janggi-Myeon, Gongju-Gun, Chungcheongnam-do (nu Murung-dong, Gongju-Si, Chungcheongnam-do) en werkte als een masterpansori-zanger. Zijn pseudoniem is Indang. Zijn gedetailleerde familie -afkomst is onbekend, maar volgens getuigenissen was zijn grootvader een nar die uitblonk in Land -behendigheid. Er wordt gezegd dat het is ontvangen

Er wordt echter gezegd dat zijn vader een boer was die niets te maken had met Koreaanse traditionele muziek.

Op 16 -jarige leeftijd begon hij verliefd te worden op Pansori na het kijken naar een optreden van Hyeopryulsa, een school in Gongju. Het lijkt er echter op dat zoon Byeong-Doo oorspronkelijk niet een meesterzanger was, en kort daarna ontving Park Dong-jin de bemiddeling van zoon Pil-Mo, bekend als de grootvader van Son Byeong-Doo, en overgebracht naar de school van Kim Chang-Jin naar Leer 《Simcheongga》.

Op 19-jarige leeftijd leerde hij 《Chunhyangga》 van Jeong Jeong-ryeol (丁貞烈, 21 mei 1876-21 maart 1938), maar op dat moment waren er veel andere studenten van Jeong Jeong-ryeol, dus hij kon dus hij kon hij leer het niet. Op 21-jarige leeftijd studeerde hij 《Jeokbyeokga》 onder Jo Hak-Jin, en op 22-jarige leeftijd leerde hij 《Heungboga》 onder Park Ji-Hong. En hij ging opnieuw naar Seoul en leerde 《Chunhyangga》 van Jeong Jeong-ryeol. Er wordt ook gezegd dat hij begeleiding heeft gekregen van Song Man-Gap, maar het lijkt erop dat hij niet precies heeft geleerd wat voor soort achtergrond hij heeft geleerd, maar alleen begeleiding heeft gekregen met een algehele opzeggende neiging.

Rond de leeftijd van 25 was zijn keel beschadigd vanwege zijn ongegronde leven, dus hij kon niet optreden als een pansori -zanger, en zelfs toen hij dat deed, kon hij niet op het middelste podium staan. Gedurende acht jaar van 1944 tot 1952 verhuisde hij rond in Changgeuk-troepen zoals de Joseon Music Troupe, Kim Yeon-Soo Changgeuk Troupe en Johyang Changegeuk Troupe. Aan de andere kant, om zijn stem te herwinnen, bleef hij 100 dagen trainen en aarzelde niet om solo te gaan. Hij had de leiding over het regelen en regisseren van het podium op de Haennim Gukeuk-groep voor de kost, maar hij was nog steeds niet in staat om op volledig schaal activiteiten te doen als pansori-zanger.

Van 1958 tot 1959 diende hij kort als lid van het Special Advisory Committee for Culture and Arts of the Korean Independence Party, en vervolgens in 1962 werd hij de Gugak Music Assistant van het National Gugak Centre. 5 maart) en Han Il-SEOP (1929 ~ 1973), die destijds actief was als muzikant in verschillende Changgeuk-troepen, hielden een 5-uur durende volledige uitvoeringspresentatie van de Pansori 《Heungboga》. Deze presentatie werd uitgezonden via VUNC, een uitzendstation van het commando van de Verenigde Naties, en veroorzaakte een grote sensatie. Met dit als uitgangspunt, in 1969 gedurende 8 uur, in 1970 gedurende 6 uur, gedurende 7 uur in 1971, en werden 4 uur na de andere vrijgelaten. In addition, he restored and presented complete songs such as 《Byeongangsoe Taryeong》 in 1970, 《Baebijang Taryeong》, 《Sukyeongnangjajeon》, 《Ongojip Taryeong》 in 1972, and composed new pansori such as 《Seongwoong Yi Sunshin》 and 《Seongseo Pansori》 . Als Pansori-zanger begon hij op volledige schaal. In het bijzonder werd hij erkend voor zijn vermogen om volledig te zingen 《Jeokbyeokga》》, en in 1973 werd hij aangewezen als een entertainer van Pansori 《Jeokbyeokga》, de 5e belangrijke immateriële culturele eigendom. In hetzelfde jaar werd hij ingehuldigd als het hoofd van de National Changgeteuk Company van Korea en begon hij een actieve rol te spelen als een toonaangevende figuur in de Pansori -wereld, waardoor recitals meer dan eens per jaar tot de jaren negentig hielden.

Oorspronkelijk zonder een specifieke religie, in 1969, op verzoek van de Presbyteriaanse minister Cho Hyang-Rok en toneelschrijver Joo Tae-IK, voerde hij de originele pansori op het verhaal van Jezus》 als een kans om zich te bekeren tot het protestantisme. Hij nam ook actief deel aan protestantse zendingsactiviteiten.

Hij ontving de Silver Crown Cultural Medal in 1980, nam in 1981 deel aan een rondleiding door de Verenigde Staten en bracht in 1982 in 1982 in de Verenigde Staten uit in de Verenigde Staten. In 1987 werd hij lid van het leiderschapsteam van het National Gugak Center. Gedurende deze tijd won hij behoorlijk wat prijzen en werd hij behandeld als een grote meester in Pansori en de beste in de wereld van Pansori in naam en realiteit.

In de late jaren negentig kwam hij naar Gongju om zich te concentreren op het koesteren van de jongere generatie en opende een trainingscentrum, terwijl hij nog steeds actief betrokken was bij prestatieactiviteiten.

Op 8 juli 2003 stierf hij van de ouderdom in Mureung-dong, Gongju-Si, en de dag na zijn dood, op 9 juli 2003, kreeg hij postuum de volgorde van culturele verdienste als erkenning van zijn bijdragen tijdens zijn bijdragen tijdens zijn bijdragen tijdens zijn levenslang.

Living National Treasure (Zuid -Korea) CD Dongjin Park - Pansori Five Madang 4 Sugungga