Uitgegeven op 10 februari 2021
Aantal pagina's, gewicht, maat 248 pagina's | 286G | 120*188*13mm

In deze enorme wereld draagt elk individu een eigen verhaal. Het is een universele waarheid, ieder van ons heeft pijn doorstaan. De intensiteit verschilt echter van de ene naar de volgende.

Een 18-jarig meisje, boordevol dromen, nam de aangrijpende beslissing om naar Noord-Korea te laden na nieuws over haar moeder te hebben ontvangen. Dit is een bewijs van de veerkracht dat men kan herbergen in het licht van tegenspoed.

De gegevens die de afgelopen 10 jaar door een Noord -Koreaanse overlijden worden bijgehouden, dienen als een tastbaar bewijs van hun reis. Een reis die moeilijk is geweest en een gevoel van eenzaamheid heeft voortgebracht, maar niet van geluk is beroofd.

Eenzaamheid, een metgezel die constant was, maar het niet ongeluk inluidde. Het was een eenzaamheid die op zijn manier troostte omdat het gevuld was met herinneringen aan geliefden die altijd werden herinnerd, nooit vergeten.

Ondanks de onzekerheid van hereniging, is er een droom die ik dicht bij mijn hart houd. Een droom om terug te keren naar mijn geboortestad, om te genieten van het comfort van de lokale keuken, om opnieuw contact te maken met jeugdvrienden. De tijd kan ons verouderen tot het punt van niet -herkenning, en er is een mogelijkheid dat ik in dit leven nooit meer in mijn woonplaats kan stappen. Ik weiger echter om deze dunne draad van hoop los te laten.

Leven zonder hoop zou een ellendig en treurig bestaan zijn. Dus ga ik door en voeden de hoop op een dag hereniging met mijn familie.

De hoop die we herbergen en de dromen die we dromen zijn wat ons vooruit stuwt, waardoor we de architecten van onze droomfabriek zijn. We streven, volharden, en blijven hopen, want zonder dat, wat zouden we zijn?

Dit essay is gewijd aan iedereen die dromen herbergt en hoop blijft bevorderen, hoe grimmig de omstandigheden ook zijn.

Het dient als een herinnering dat hoewel onze pijn in diepte kan verschillen, we allemaal verenigd zijn in de gedeelde ervaring van verlangen, dromen en hopen.

Sowon Lee

eenzaam maar niet ongelukkig